Ceny transferowe – podstawowe informacje

Ceny transferowe, inaczej zwane cenami transakcyjnymi, to szczególny rodzaj cen, których wartość ustalana jest poprzez wspólne połączenie podmiotów.

Podmioty te noszą nazwę podmiotów powiązanych i należą do jednej grupy kapitałowej.

Podmioty powiązane dokonują sporego odsetka transakcji w ogólnym udziale wszystkich transakcji. Przedsiębiorcy należący do jednej grupy kapitałowej, biorą udział w przepływie towarów lub dochodzi do zjawiska świadczenia usługi docelowo dla osób prawnych przez właściciela bądź zarząd jego firmy.

Ceny transferowe – zastosowanie

Użycie ceny transferowej w transakcjach może znacząco wpływać na zysk danej firmy, ale także zapewnić jej konkurencyjność na rynkach.
Kluczowym aspektem, a zarazem kwestią, która coraz bardziej budzi zainteresowanie urzędów i organów podatkowych, także tych międzynarodowych, jest sposób rozliczania cen transferowych – podpowiada PWC. W celu zminimalizowania ryzyka związanego z możliwością wykorzystywania cen transferowych do unikania prawidłowego opodatkowani, czy też ulegania pokusie przenoszenia zysków do tzw. rajów podatkowych.
Organy podatkowe wymagają, aby przedstawiać im szereg dokumentacji podatkowej, która jest bardzo szczegółowa i obszerna.

Podmiot powiązany i jego interpretacja

Obecnie definicja podmiotu powiązanego nie zawsze pokrywa się z pierwotnym założeniem i na jego etapach rozwoju wciąż pojawiają się zagadnienia nie do końca prawidłowo zinterpretowane dla jego definicji.
Przyczyną tego stanu może być brak przejrzystych kryteriów w interpretowaniu odpowiednich pojęć, jak i również brak obowiązku informacyjnego wobec wszystkich przeprowadzanych transakcji. Przedsiębiorcy są kategoryzowani w tym zakresie ze względu na wysokość ich przychodów oraz wysokość kosztów. Ma to z założenia na celu odciążenie ich od obowiązku dokumentacyjnego, jako tych najmniejszych podatników.

Limit transakcyjny

Każda transakcja cen transferowych posiada swój limit wartości z przepisowo określonym progiem transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju. W wypadku np. spółek osobowych limity te mają swój stały poziom. Pozostałe progi dokumentacyjne, obowiązuje limit zmienny, ustalany na podstawie przychodów podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy.